Bazı sûrelerin başında hurûf-i mukâta'a denilen bir takım harfler vardır ki, bunlar müteşâbihâtdan sayıldıkları için, bunlara müfessirler tarafından ma'nâ verilmemişdir. Müfessirlerin şerh ve îzâh edemediği bu harfleri, ilm-i ledünne sâhib olan bazı evliyâullah şerh ve îzâh etmişlerdir. 16. asırda yaşamış büyük velîlerden Köstendilli Ali Efendi Hazretlerinin Sûre-i Şûrâ'nın başındaki "حٰمٓ*عٓسٓقٓ۠ Hâ-Mîm, Ayn-Sîn-Kâf" harflerine verdiği ma'nâları bir misâl olarak arz edeceğim.Hazret-i Şeyh buyuruyorlar ki :"Hâ", icmâl mertebesindeki velâyet noktasından ibâretdir ki, doksan dokuz esmâ-yı husnâyı cem' eden ümmühât-ı esmâ mesâbesindeki sekiz isme işâretdir. Nitekim "Hâ" harfinin ebced değeri de sekizdir."Mîm", Muhammed aleyhisselâmın vücûd-i şerîfinden ve bünyesinden kinâyedir. Zîrâ "mîm" sayıda kırka tekâbül eder. İnsan bedeninin hamuru kırk sabahda karılmışdır. Sôfiyye ıstılâhındaki erbâ'în de buna işâret eder."Ayn", zâtullaha ve tüm isimleri kendisinde toplayan ism-i a'zama işaret eder ki, Allah lafzıdır. Çünkü "ayn" sayıda yetmişe tekâbül eder. Lafza-i Celâle de, tedâhül hesâbıyla yetmiş eder."Sîn" Muhammed aleyhissalatü vesselâma işaret eder. Nitekim Cenâb-ı Hakk Resûl-i Ekrem Efendimize "Yâ Sîn" diye hitâb etmişdir. "Sîn", altmış, "Mim" de kırkdır, ikisinin toplamı da yüz eder ki bu da nokta-i nübüvvete işâret eder."Kâf" ise tafsîl mertebesindeki nokta-i nübüvvete işâret eder, zîrâ "kâf"ın ebced değeri yüzdür. Bütün esmâyı ihâta eden sekiz esmâ da "kâf"ın tafsîlidir. Esmâ, velîde icmâl, nebîde tafsîl üzeredir. Bu itibarla "Yâ Men Hû"nun ma'nâsı, velâyet noktası ile nübüvvet noktasının bir araya geldikleri yere işâret eder.Hazret-i Şeyh, bu sûre-i celîlede hurûf-i mukâtaadan hemen sonra gelen, "كَذٰلِكَ يُوح۪ٓي اِلَيْكَ وَاِلَى الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِكَۙ اللّٰهُ الْعَز۪يزُ الْحَك۪يمُ Kezâlike yûhî ileyke ve ilellezîne min kablikallâhül 'azîzül hakîm" âyet-i kerîmesi ile öncesindeki hurûf-i mukâta'a arasındaki irtibâtı da şöyle beyân buyuruyorlar :"Hâ-Mîm", âyetdeki "Azîz" ismine tekâbül eder. "Azîz", mutlak kudret sâhibi demekdir. Kudret de, icmâl üzere olan velâyet noktasına işâret eder. "Ayn-Sîn-Kâf" ise, âyetdeki "Hakîm" ismine karşılık düşer. "Hakîm", kudreti her mahalde, her işde, hikmetleriyle zâhir olan kudret sâhibi demekdir. Bu da tafsîl üzere olan nübüvvet noktasıdır.Bu îzâhı anlayamadıysanız sakın üzülmeyin. Zîrâ bunu ilâhiyat fakültelerindeki hocalar da, medrese tahsîli görmüş âlimler de pek anlayamazlar. Buna rağmen bu tefsîri sizlerle paylaşmamın sebebi şu ki, Kur`ân-ı Kerîm'i hakkıyla anlamak ve esrârına vâkıf olmak için Arapça bilmek, tefsîr okumak, tahsîl görmek, tefekkür etmek kâfî gelmez, Hakk'a kurbiyyet lâzımdır. Bu kurbiyyet de takvâ ile olur. Allah, kendisinden hakkıyla ittikâ eden kuluna, ledünnünden öyle bir ilim verir ki, o ilme değil beşer, melekler bile vâkıf olamaz.

İslam SanatıDekoratifAhşap ÇerçeveliTıpkı BasımHat SanatıHediyelikTablo